Dirranbandi

En dan vliegt de tijd opeens...
2 januari zat ik nog in de auto met astrid onderweg naar Sydney, en nu ben ik in mijn eentje in Dirranbandi!

Ja ja, de reis naar Sydney verliep vlekken loos. We waren maar 20 euro per persoon kwijt, hadden een chauffeur die constant reed en we waren er binnen 10 uur. Veel beter dan de nachtbus die we op de heenweg van sydney naar melbourne namen!
Eenmaal aangekomen in Sydney zochten we ons oude vertrouwde hostel 'easy go' weer op waar we een paar nachtjes zouden blijven voordat we van plan waren door te reizen naar brisbane.
In sydney kwam ik erachter dat mijn ex klasgenootje Lotte van Trigt ook in Sydney was, dus die hebben we even opgezocht natuurlijk. ;)

2 dagen later was het dan de tijd om door te reizen naar brisbane. We hadden iemand gevonden op gumtree die ons wel wilde meenemen en alles klonk goed en aardig. Tot het moment dat hij een dag uit stelde, en later zijn auto ook nog eens kapot bleek te zijn.
Astrid en ik besloten om de trein naar New Castle te pakken om zo toch alvast maar een beetje omhoog te reizen. Dat was best goedkoop aangezien het toch 2 uur reizen was.
In New Castle kwamen we Angela en Marilu tegen, 2 meiden waar we in onze eerste week in Australie veel mee optrokken. Hartstikke leuk natuurlijk!

Een dag later had onze driver beloofd ons op te pikken in new castle maar liet ons alweer zitten. Dit verliep niet zo vlekken loos als we gehoopt hadden...
We besloten opnieuw te zoeken op gumtree en eindelijk keerde ons ongeluk zich om in geluk. We vonden een driver die ons de volgende dag op kon pikken en er zouden nog 2 meiden in de auto zitten. Top! Alleen zou dat betekenen dat we nog een nacht in New Castle zouden moeten doorbrengen. We probeerden couchsurfing, maar het was nog maar drie uurtjes voordat het avond was. We besloten dat als we geen adres konden vinden, we in het park zouden slapen. (Het was toch mooi weer)
Maar last minute vonden we iemand die bereid was ons te hosten.
We kregen een heerlijke bbq, hij nam ons en zijn huis genootjes mee zwemmen s'avonds aan het strand, en we eindigde de avond met een potje ezelen.
Couchsurfen is de beste uitvinding ooit!

De volgende dag werden we afgezet bij een treinstation waar onze driver ons op zou komen halen. We hebben ongeveer 4 uur gewacht, maar geduld werd beloond.

Met 5 mensen in 1 auto en 5 backpacks erbij, was het krap en proppen, maar we hebben het overleefd!
Er bleek al 1 meisje in de auto te zitten die Astrid en ik toevallig in Sydney al gezien hadden. Sanneke. Ze heeft mij en Astrid onwijs veel tips gegeven, ons geholpen met onze RSA's en het zoeken naar een baan!

Onze driver was islamitisch en nam ons onderweg mee om een tempel te zien, we hebben byron bay en coffs harbour gezien, en ik heb ongeveer 200 km snachts in de regen gereden omdat iedereen uiteindelijk moe en slaperig werd. Rond 12 uur s'nachts kwamen we aan in Brisbane. Ik was kapot!
De driver ging ermee akkoord dat wij op zijn bank mochten blijven slapen omdat het al zo laat was en dit alles koste ons maar 30 dollar.
De volgende morgen werd ik terug gebeld door 1 van de banen waar ik voor gesolliciteerd had en als ik de volgende dag de bus naar Dirranbandi kon pakken had ik de baan! Owyeah!

Dit betekende helaas wel dat ik afscheid moest nemen van Astrid voor een periode van ongeveer 2 maanden...
Ik, Astrid en Sanneke besloten de rest van de dag te gebruiken om de stad in te gaan, laatste spulletjes aan te schaffen en leuke dingen te doen.
We zijn op de gratis Ferry (boot) gestapt voor een city tour, zijn in 'the big wheel' geweest en zijn wezen nachtzwemmen in ondergoed.
Het was een top avond!

En dan is er afscheid. Mijn bus zou om 7 uur sochtends vertekken. Maar het tijdsverschil tussen queensland en new south Wales (sydney en brisbane) is 1 uur. En daar hadden we even niet aan gedacht toen ik en Sanneke onze wekker hadden gezet... oeps.
Eerste bus gemist, tweede van 8.30 gelukkig wel gehaald zodat we de volgende bus van onze stop over nog net konden halen. Je moet begrijpen dat Dirranbandi werkelijk in de middel of nowhere is en dat als je de bus mist je een week moet wachten op de volgende.
Dus ik was heel blij dat ik in de bus zat.

Het was een busrit van 11 uur met veel hobbels en gaten in de weg. Dus het is goed dat ik over het algemeen geen last heb van reis ziektes.

Eenmaal aangekomen in Dirranbandi werd ik ontvangen door 1 van de managers, kreeg ik een kamer en wat introductie. Later in mijn kamer viel ik vrijwel onmiddellijk in slaap.
Mijn eerste werkdag beviel me prima! Werken als een bar keepster in een pub.
Scooners of gold, pots of new, stubbies, en bbq's worden barbies genoemd.
Yep, ik ben nu pas echt in Australie.

Mijn accomodatie en eten wordt betaald en ik krijg wekelijks betaald.
Donderdag is payday in Australië.

Inmiddels ben ik vijf weken van mijn eerste werkdag af. Er is een hoop gebeurd en ik heb een hoop mensen ontmoet.
De gemiddelde temperatuur is hier 40 graden (vandaag 43).
Ik heb onwijs veel kangaroo's, emu's en wild zwijnen gezien. Bijna iedereen hier heeft een geweer en de dichtsbijzijnde supermarkt is 168 km verderop!

Ik heb een gitaar tot mijn beschikking (geleend van iemand uit de bar) wat onwijs geweldig is. It makes the time goes a little bit faster. ;)

1 dag per week is mijn vrije dag, maar er is bijna niks te doen dus dat is vrij saai...
ik heb hier nog 3 weken te gaan en hoewel het werk wel okee is, tel ik de dagen.
Ik kan niet wachten tot ik weer terug in de realiteit ben haha.

Veel liefs vanuit het einde van de wereld. Daar waar het nooit regent. Of misschien eens per 6 maanden.

Het zuiden van Australie kampt met bosbranden en het noorden met overstromingen. Ik zit precies in het midden! Maar omdat het hier nooit regent is er ook niks om te verbranden. Haha logica...

Spreek jullie snel weer!
xx